GAIA: “Van broeierij tot slachterij is het korte leven van vleeskippen een hel”
Beelden mishandelde kuikens en kippenleed “slechts topje van de ijsberg”
Donderdag 15 juni 2017 — “De beelden van mishandelde vleeskuikens in een West-Vlaamse broeierij en een vleeskippenkwekerij, die onze collega’s van Animal Rights vandaag onthulden, zijn slechts het topje van de ijsberg”, klaagt GAIA-voorzitter Michel Vandenbosch aan. “Het hele intensieve systeem van kippenvleesproductie van broeierij tot slachterij in ons land, is een aaneenschakeling van grootschalig dierenleed. Een ware hel voor de 260 miljoen vleeskippen van snelgroeiende rassen, die in nauwelijks 42 dagen in overvolle stallen aangroeien van een paar honderd gram tot slachtrijpe kuikens van 2, 2 kg. De bestaande regelgeving is een doekje voor het bloeden en legaliseert het massale kippenleed. Het hele intensieve productiesysteem moet grondig hervormd worden.”
Een blik in de vleeskippenhel
Doordat de gewrichten het lichaamsgewicht niet kunnen dragen, zakken vele dieren door hun poten. Kreupel blijven ze liggen. Ze lijden chronische pijn aan poten en gewrichten. Na drie weken loopt driekwart van de kuikens niet normaal. Deze dieren bewegen steeds minder en blijven meer in het strooisel liggen dat bevuild is met uitwerpselen. Door de ammoniak ontstaan dan ernstige brandwonden en zweren aan de poten en vertonen ze borstblaren. Ze zijn zo ver doorgefokt dat hart en longen het groeitempo niet kunnen bijhouden. Sommige kuikens groeien letterlijk dood. Nog voor ze de slachtrijpe leeftijd bereikt hebben van 6 weken, bezwijkt een deel van deze plofkippen of turbokippen door hart-, luchtweg- en darmproblemen.
Erg, erger, ergst
De twee laatste weken gaat het van kwaad tot erger. Het vocht dat rond de organen is opgehoopt, maakt het ademen uiteindelijk onmogelijk. De dieren lijden aan buikzucht.
Opeengepakt
Na vijf weken wegen de kuikens bijna 2 kg. In totaal tienduizenden vleeskippen zitten met 23 of meer opeengepakt op 1 vierkante meter. Om het dierenleed min of meer binnen de perken te houden, moet men het aantal kippen absoluut onder de 15 per vierkante meter houden, bij voorkeur tot elf, blijkt uit wetenschappelijk onderzoek.
Tegen infecties en ontstekingen wordt antibiotica in het water of het voer gedaan, om ziektes af te weren die zich anders als een lopend vuurtje in de overvolle stallen zouden verspreiden.
Lijdensweg naar en in de slachterij
Ook het voorlaatste luik van de lijdensweg van de onfortuinlijke, hardhandig in overvolle kratten geperste vleeskippen, het transport naar het slachthuis, veroorzaakt lijden: veel kippen lopen ontwrichte heupen, breuken en bloedingen op. De dieren, die levend in de slachterij aankomen, zijn uitgeput, vaak gewond en angstig. In de slachterij worden ze ondersteboven aan de poten opgehangen aan metalen slachthaken en bedwelmd met de kop in een waterbad dat onder stroom staat. Maar de bedwelming verloopt voor miljoenen kippen op jaarbasis allesbehalve vlekkeloos, zodat deze dieren (170 per minuut) helemaal of gedeeltelijk nog bij bewustzijn machinaal gekeeld worden. Niet veel later liggen ze als schandalig goedkope kippenborst, filet of gebraden kip in de rekken van de grootwarenhuizen, die ook een verpletterende verantwoordelijkheid dragen.
Alle productieschakels grondig hervormen
“Alle intensieve productieschakels, van broeierij tot slachthuis moeten in het belang van het dierenwelzijn én de vleeskwaliteit grondig hervormd worden”, onderstreept Michel Vandenbosch. “De Vlaamse regering moet onder andere absoluut het gebruik van snelgroeiende vleeskippenrassen verbieden, het gebruik van trager groeiende rassen wettelijk opleggen en het aantal vleeskuikens per vierkante meter beperken, in ieder geval onder de vijftien.”
--- Einde bericht ---
