NIEUWE CAMPAGNE // GAIA wil kangoeroevlees uit de Belgische winkelrekken

Brussel, 29 januari 2019 – “Het is vreselijk hoe die dieren afgeslacht worden. Supermarkten die kangoeroevlees blijven verkopen, zijn medeplichtig aan een gruwelijke jacht op miljoenen volwassen en jonge kangoeroes. Ons land moet ophouden die gruwel in stand te houden en de handel in kangoeroevlees verbieden.” Actrice en ambassadrice Loes Van den Heuvel gaf met die woorden op de filmpremière van ‘Kangaroo: a love-hate story’[1] het startschot van de nieuwe campagne van GAIA. Het doel van de campagne: een einde maken aan de handel en de verkoop van kangoeroevlees in ons land.

Jaarlijks worden in Australië ongeveer 1,6 miljoen kangoeroes op een uiterst wrede manier bejaagd en gedood. Daarmee is de kangoeroe de meest bejaagde wilde diersoort ter wereld. In 2016 importeerde België meer dan 632 ton kangoeroevlees[2], wat gelijk staat aan ongeveer 180.000 (!) kangoeroes. Dat maakt van ons land ’s werelds grootste importeur van kangoeroevlees gevolgd door Duitsland en Papua New Guinea. In eigen land Australië worden de kangoeroes gezien als een ‘plaag’ die moet bejaagd worden en als een bron van lucratieve winsten voor de overheid en de kangoeroe-industrie. Het gevolg is een bijzonder wrede kangoeroejacht zonder respect voor dierenwelzijn.

Lucratieve winsten
De Australische overheid staat de jacht op kangoeroes toe en voert daarvoor verschillende argumenten aan: ‘kangoeroes zijn met te veel’ en ‘ze zijn nadelig voor de veehouderij omdat ze schade toebrengen aan de weilanden’. “Wetenschappelijke studies[3] bewijzen dat bovenstaande argumenten nonsens zijn”, aldus Vandenbosch. Elk jaar telt de overheid de kangoeroepopulatie. Op basis van die tellingen, die door gebrek aan precisie veel kritiek krijgen, wordt bepaald hoeveel kangoeroes gedood mogen worden.

De kangoeroejacht vindt ’s nachts plaats. Verblind door grote spots worden de buideldieren vanop grote afstanden vanuit een rijdend voertuig afgeknald. Het is wettelijk bepaald dat de jagers de dieren moeten doden met één schot in het hoofd. In de praktijk missen de jagers heel vaak en veroorzaken de schotwonden enorm veel leed. De dieren worden vaak geraakt in hun keel, neus, kaak of oren en zijn veroordeeld tot een lange lijdensweg. Ontsnapte dieren sterven pas dagen of zelfs weken later aan uitputting, ontbering en bloedverlies.

Grootschalig bloedbad
Ook jonge dieren – bekend als Joeys – worden afgemaakt in de kangoeroejacht. Zo werden tussen 2000 en 2009 maar liefst 800.000 zeer jonge kangoeroes (zitten nog in de buidel van hun moeder) en 300.000 minder jonge joeys (in staat om zich te verplaatsen) afgeslacht of achtergelaten om te sterven. De meest gebruikte technieken bestaan erin het dier met zijn/haar hoofd tegen de bumper van een wagen te slaan of de schedel in te slaan. Voor die joeys die nog in de buidel zitten, is onthoofding de meest toegepaste dodingsmethode. Die brutale methoden van doden zijn perfect legaal. 

“Wij mogen de vreselijke realiteit achter de schermen van deze industrie niet negeren”, aldus Michel Vandenbosch. Ook de supermarkten dragen hier een grote verantwoordelijkheid. GAIA vraagt dan ook dat Makro, Carrefour, Match, Spar en Cora niet langer kangoeroevlees aanbieden. ALDI België gaf alvast het goede voorbeeld. In 2016 ging de supermarktketen het duidelijke engagement aan om geen kangoeroevlees meer in hun winkels aan te bieden en dat 'vanwege dierenwelzijnsaspecten'. "De dieronvriendelijke jacht op kangoeroes heeft ons doen beslissen om kangoeroevlees te bannen uit onze winkelrekken", verklaart Hans De Bremme, business unit director Corporate Responsibility van ALDI België. Op 28 janauri 2019 bevestigde supermarktketen Delhaize na het zien van de beelden met onmiddellijke ingang te stoppen met de verkoop van kangoeroevlees. Ook Lidl en Colruyt bieden geen kangoeroevlees meer aan. Daarnaast wil GAIA dat België naar analogie met het handelsverbod in zeehondenproducten de handel in kangoeroevlees verbiedt.

Analyse van de in België verkochte steaks
Jarenlang hebben talrijke analyses de aanwezigheid van E. coli en salmonella in kangoeroevlees aangetoond. Geconfronteerd met deze overweldigende resultaten besloot Rusland (voorheen de grootste importeur ter wereld) in 2014 zijn grenzen volledig te sluiten voor de invoer van kangoeroevlees. Maar de industrie heeft een uitweg gevonden: om geen aanzienlijk marktaandeel te verliezen, reinigt ze routinematig kangoeroevlees met azijnzuur en melkzuur om sporen van de bacteriën te verwijderen.

Om na te gaan of bovenstaande ook van toepassing is in België, kocht GAIA kangoeroesteaks bij Delhaize en Carrefour. Begin januari werden negen stalen naar een laboratorium gespecialiseerd in de analyse van voeding, gebracht. Conclusie: "Melkzuur kan 3 bronnen hebben: natuurlijk wanneer het dier sterft, of door toevoeging om het vlees te ontsmetten, of bacterieel. Op basis van onze resultaten vermoeden we een toevoeging van melkzuur.”

Probleem: Het routinematig gebruik van melkzuur op vers vlees (wild) is in de Europese Unie niet toegestaan. Naar aanleiding van een verzoek van Australië heeft de Europese Commissie de EFSA (European Food Safety Agency) om een wetenschappelijk advies gevraagd over de doeltreffendheid en de gevaarlijkheid van het gebruik van melkzuur op kangoeroevlees. "Hoewel de resultaten nog niet bekend zijn, blijft kangoeroevlees de Europese markt overspoelen", besluit Michel Vandenbosch.

Via www.reddekangoeroe.be kan iedereen de petitie tekenen en een verbod vragen op kangoeroevlees in ons land.

--- Einde bericht ---

Meer informatie

 

Contact:

Michel Vandenbosch, voorzitter van GAIA: 0475 45 20 15

Loes Van den Heuvel, ambassadrice: 0494 18 35 04

_{[1] De veelbesproken film ‘Kangaroo: A love-hate story’ legt met schokkend beeldmateriaal het grote dierenleed bloot dat gepaard gaat met de jacht en waarschuwt voor voedselveiligheidsrisico’s van kangoeroevlees. De film won onder meer de prijs van Best Featured Documentary op het Cyprus International Film Festival (2018) en de prijs van Best Australian Documentary op het Melbourne Documentary Festival (2018). Meer informatie over de documentaire: https://kangaroothemovie.com/}

_{[2] Australian Bureau of Statistics, 2017}

_{[3] Een van die wetenschappelijke studies is Boom K, Ben-Ami D, Croft D, Cushing N, Ramp D, Boronyak L 2012, 'Pest' and Resource: A Legal History of Australia's Kangaroos, Animal Studies Journal, 1(1), 2012, 17-40. URL: http://ro.uow.edu.au/asj/vol1/iss1/3}